دی اکسید تیتان

توضیحات

دی اکسید تیتان یا تیتانیا (TIO2) اولین بار در سال 1923 به طور تجاری تولید شد. این ماده از سنگ معدن های مختلف از جمله ایلمنیت به دست آمده است. ماده حجیم TIO2 در سه نوع کلی روتایل، آناتاز و بروکیت وجود داد. در میان آن ها ،TIO2 بیشتر به صورت فازهای روتایل و آناتاز یافت می شود که هر دوی آن ها ساختارهای تتراگونال دارند رنگدانه تیتان از قدیمی ترین رنگدانه های پوششی محسوب می شود.

ایلمنت در حقیقت تیتانات آهن دو ظریفتی است که بسیاری از نقاط دنیا از جمله هندوستان و نروژ، آمریکا، کاناداو سوئد یافت می شود. نوع روتیل آن در حقیقت تیتانیوم دی اکسید طبیعی است که برای جدا سازی آن از سایر مواد از روش کلراید استفاده می کنند و ماده اولیه مناسبی برای این روش است.

پیگمنت های دی اکسید تیتانیم(TIO2) عامل ایجاد پشت پوشی و رنگ سفید در فیلم پوشش هستند و برگستره وسیعی از دیگران خصوصیات فیلم تأثیر می گذارند. معرفی و توسعه دی اکسید تیتانیم درسراسر قرن بیستم امکان تولید پوشش هایی مطمئن و با کیفیت بالا را برای استفاده بر سطوح داخلی و خارجی فراهم آورده است . هرچند فرآیندهای تولید صنعتی دی اکسید تیتانیم نسبتا گران بوده و لذا این پیگمنت اغلب گرانترین ماده خام مورد استفاده در رنگهای امولسیونی است.

وزن مخصوص 4.2-3.9، نقطه ذوب 1854 درجه سانتی گراد وسختی 6.5-5.5 است. دی اکسید تیتانیم در آب و اسیدهای آلی و محلول های رقیق قلیایی حل نمی شود اما در اسید سولفوریک گرم و HF حل می شود.

در میان رنگدانه های سفید، تیتانیوم دی اکسید دارای قدرت پوشانندگی بیشتر و همرنگ کنندگی بهتری می باشد و به همین علت به عنوان رنگدانه سفید بیشترین مصرف را به خود اختصاص داده است. این رنگدانه غیر سمی است و در مقابل حلالهایی که در رنگ بکار می روند مقاوم است و پایداری حرارتی خوبی هم دارد. همچنین پایداری شیمیایی آن خوب است، و تنها در اسید سولفوریک غلیظ حل می شود که سرعت واکنش خیلی کم است .